گیاهان دارویی جزء ذخایر و منابع طبیعی است که بسیاری از کشورها از چنین منابعی به عنوان سرمایه ملی برخوردارند و سهم ایران با بیش از ۲۰۰۰ گونه انحصاری قابل توجه است.
حدود ۸ هزار گونه گیاهی در ایران وجود دارد که حدود ۲۰۰۰ گونه آن دارای خواص دارویی است و ایران با توجه به تنوع اقلیمی مکانی مناسب برای پرورش و کاشت گیاهان دارویی محسوب می شود.
رویکرد جهانی به استفاده از گیاهان دارویی و ترکیب های طبیعی در صنایع دارویی، آرایشی – بهداشتی و غذایی و به دنبال آن توجه مردم، مسئولان و صنایع داخلی به استفاده از گیاهان دارویی و معطر ، تحقیقات پایه ای و کاربردی وسیعی را در این زمینه ضروری می کند.
گیاهان دارویی در صورت شناخت علمی، کشت، توسعه و بهره برداری صحیح می تواند نقش مهمی در افزایش سلامت جامعه، اشتغالزایی و صادرات غیرنفتی داشته باشد. تجارت جهانی گیاهان دارویی از ۶۰ میلیارد دلار در سال۱۹۹۶ به ۱۰۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است و بر اساس پیش بینی بانک جهانی در سال ۲۰۵۰ گردش مالی و تجارت جهانی متمرکز و مبتنی بر گیاهان دارویی و داروهای گیاهی به دهها برابر خواهد رسید.
تحقیقات گیاهان دارویی در کشور برغم تاریخ و فرهنگ غنی ایرانی سابقه طولانی ندارد و حدود ۳۰سال پیش جرقه های این موضوع در موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور زده شد اما به صورت جدی تر از سال ۱۳۷۰ شناسایی و تحقیقات بر روی انواع گیاهان دارویی کلید خورده است.
استقبال مردم از گیاهان دارویی از نظر میزان استفاده و تعداد فراورده های دارویی روز به روز در حال افزایش است و به طور کلی یک همصدایی با رویکرد همه مردم دنیا به سمت استفاده از ترکیبات طبیعی و محصولات گیاهی شکل گرفته است.
استفاده از انواع دم نوش ها و چای های انواع گیاهان دارویی یا استفاده از فراورده های گیاهی در محصولات آرایشی و بهداشتی ، مانند شامپو و کرم در میان مردم روز به روز بیشتر می شود و ارزش بیشتری میابد
