گل های فصلی معمولاً یکساله می باشند و از طریق کاشت بذر تکثیر می شوند . زمان کاشت بذر در گیاهان یکساله ای که حساس به سرما می باشند در اوایل بهار و بعد از برطرف شدن خطر سرما و یخبندان می باشد .
در انواع مقاوم به سرما می توان در فصل زمستان و در گلخانه نسبت به کاشت بذر و پیش رس کردن این گیاهان اقدام کرد و نشاء آنها در اوایل بهار به فضای باز منتقل شود .
زمان کاشت بذر تمام گل های دو ساله و چند ساله (دائمی) مانند بنفشه ، مینا چمنی ، شقایق ، رعنا زیبا دائمی ، مارگریت ، آکیناسه و ... در اواخر مرداد ماه در خارج از گلخانه و در محل سایه آفتاب می باشد که لازم است پس از شش برگه شدن نشاء ها در پائیز و قبل از شروع یخبندان در بستر اصلی کشت شوند .
همچنین برخی از گیاهان دائمی از طریق تقسیم بوته در اوائل پائیز یا اوائل بهار تکثیر می شوند. در این روش هر بوته به چند قسمت تقسیم می گردد به طوری که هر کدام مقداری ریشه داشته باشند. هر کدام از این تک بوته ها را می توان به عنوان گیاهی مستقل در مکان موردنظر کاشت . بعضی از گل های دائمی مانند زنبق و اختر، دارای ریزوم (ساقه زیرزمینی) هستند که معمولاً به سرما حساس هستند.
جهت تکثیر این گیاهان باید ریزوم ها را در اوایل بهار به چند قطعه تقسیم کرد به طوری که هر قطعه دارای تعدادی جوانه باشد ، پس از آن می توان نسبت به کاشت هر قطعه در مکان جدید اقدام کرد .
آن دسته از گیاهان دائمی بهار گل که دارای پیاز و مقاوم به سرما هستند از طریق جدا کردن پیازچه ها در اواسط پائیز و کاشت آنها تکثیر می گردند .
در کلیه گیاهان دائمی ، قطع اندام های هوایی خشک شده گیاه پس از پایان دوره گلدهی و به اصطلاح کف بر کردن گیاه از قسمت پائین ضروری است و بعضاً سبب گلدهی مجدد به هنگام خنک شدن هوا در اوایل پاییز می گردد مانند آکیناسه ، ختمی دائمی ، لیک نیس . همچنین برخی گیاهان دائمی مانند مارگریت ، کروپسیس و بومادران پس از حذف اندام هوایی خشک شده قادر به حفظ سبزینگی بوته در طول زمستان هستند . حذف گل های خشک شده در گل های فصلی نیز سبب شاخه زایی بیشتر و تداوم دوره گلدهی موثر می گردد .